تلویزیون های پردازش نور دیجیتال یا DLP توسط تگزاس اینسترومنتز در دهه 1980 برای رفع مشکلات انواع تلویزیون های قبلی معرفی شدند.
تلویزیون سامسونگ 50 اینچ فورکی اسمارت از تراشه ای به نام دستگاه میکروآینه دیجیتال (DMD) استفاده می کنند که از میلیون ها آینه میکروسکوپی به نام پیکسل استفاده می کند.
هنگامی که یک میدان الکتریکی اعمال می شود، این آینه ها یا به سمت صفحه نمایش متمایل می شوند یا از آن دور می شوند و باعث می شوند تصاویر ظاهر شوند.
تلویزیون های DLP کیفیت تصویر بسیار خوبی دارند که با تلویزیون های LCD برابری می کند.
با توجه به حرکت سریع آینه ها، تصاویر با حرکت سریع مانند ورزش یا مسابقه بسیار بهتر از سایر انواع تلویزیون ظاهر می شوند.
تا سال 2012، تولید DLP به دلیل رقابت با فناوری های جدیدتر متوقف شد.
تلویزیون های 1080P در بازار به عنوان تلویزیون های Full-High Definition یا Full HD شناخته می شوند.
این تلویزیون ها دارای آرایش افقی 1920 پیکسل و آرایش عمودی 1080 پیکسل در سراسر صفحه نمایش هستند.
‘p’ در تلویزیون 1080p مخفف صفحه نمایش های پیشرونده است که نشان دهنده نسبت تصویر عریض 16:9 است.
تلویزیون های 1080p در مقایسه با انواع تلویزیون های نسل قبلی مانند 720p مقرون به صرفه هستند.
همچنین آنها توانایی پذیرش سیگنال های 1080p یا Full HD را از پخش کننده ها بدون تنظیم آنها با وضوح کمتر دارند.
با این حال، با ورود فناوری های 4K و 8K، تلویزیون های Full HD ممکن است به زودی از صحنه محو شوند.
تلویزیون‌های 4K بزرگ‌تر و روشن‌تر از تلویزیون‌های 1080p هستند.
به دلیل وضوح بالاتر و کیفیت تصویر بهتر به آنها تلویزیون های Ultra-HD یا UHD نیز می گویند.
تلویزیون های 4k دارای چیدمان پیکسلی 3840 به صورت افقی و 2160 پیکسلی به صورت عمودی با تعداد کلی 8.3 میلیون پیکسل هستند.
در مقایسه با تلویزیون های HD معمولی یا 1080p، تعداد پیکسل های تلویزیون های UHD 4 برابر بیشتر است.
در زبان عامیانه، تعداد پیکسل بیشتر به معنای وضوح و وضوح بیشتر در نمایش تصویر است.
برای اینکه وضوح تصویر 4K کامل را تجربه کنید، باید به کانال های 4K یا فیلم هایی که با دوربین های دارای 4K ساخته شده اند بروید.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.